54 

 

 

3.5.1 Διαχωρισμός ίσων κομματιών 

  

Σκοπός του διαχωρισμού είναι να μοιραστούν τα κελιά του DEM, ώστε κάθε διεργασία 

να επεξεργάζεται ίσο αριθμό κελιών. Έτσι, οι διεργασίες πάντα διατηρούν παρόμοιο φόρτο, 

και  δεν  καθυστερεί  μια  διεργασία  με  δυσανάλογα  μεγάλη  είσοδο  τον  τερματισμό  του 

αλγορίθμου. Επιπλέον, ο διαχωρισμός των επιμέρους κομματιών είναι σημαντικό να γίνει με 

τρόπο που τα καθιστά αυτόνομα για τον υπολογισμό της ορατότητας, ώστε να αποφευχθεί η 

επικοινωνία  μεταξύ  των  διεργασιών.  Επομένως,  τα  κομμάτια  πρέπει  να  αρχίζουν  από  τον 

παρατηρητή και να καταλήγουν στα άκρα του DEM. Αυτό συμβαίνει, γιατί η μέθοδος με την 

οποία  υπολογίζεται  η  ορατότητα,  βασίζεται  στη  γωνία  που  η  γραμμή  ορατότητας 

περιστρέφεται  γύρω  από  τον  παρατηρητή  και  την  απόσταση  από  τον  παρατηρητή.  Ως  εκ 

τούτου, χωρίζεται το DEM σε αριθμό κομματιών ανάλογο με τον αριθμό των διεργασιών και 

με  βάση  τη  θέση  του  παρατηρητή  που  ορίζει  ο  χρήστης.  Αρχικά,  η  συνάρτηση  δέχεται  ως 

είσοδο το εμβαδό του  DEM και τη θέση του παρατηρητή, και υπολογίζεται το εμβαδό που 

αναλογεί στην κάθε διεργασία από τον τύπο: 

𝜀𝜇𝛽𝛼𝛿ό

𝜅ά𝜃𝜀 𝛿𝜄𝜀𝜌𝛾𝛼𝜎ί𝛼𝜍

=

𝜀𝜇𝛽𝛼𝛿ό 𝐷𝐸𝑀

(𝛼𝜌𝜄𝜃𝜇ό 𝛿𝜄𝜀𝜌𝛾𝛼𝜎𝜄ώ𝜈 − 1)

 

Το  σχήμα  του  κομματιού  που  αναλαμβάνει  κάθε  διεργασία  εξαρτάται  από  την  θέση  του 

παρατηρητή και τον συνολικό αριθμό των διεργασιών. Συνεπώς, σε κάθε κομμάτι το σχήμα 

που  προκύπτει,  δεν  έχει  σταθερό  αριθμό  πλευρών.  Για  να  υπολογιστεί  το  εμβαδό  για 

οποιοδήποτε σχήμα του κομμάτι της κάθε διεργασίας, γίνεται ο υπολογισμός των επιμέρους 

τριγώνων από τα οποία αποτελείται. Τα τρίγωνα αυτά έχουν ως βάση κομμάτια από τις πλευρές 

του DEM και πλευρές τα ευθύγραμμα τμήματα που αρχίζουν από τη βάση για του τρίγωνο και 

καταλήγουν στη θέση του παρατηρητή. Στο 

Σχήμα 37

γίνεται ο διαχωρισμός του πεντάπλευρου 

ΑΒΟΓΔ στα τρίγωνα ΑΟΒ, ΒΟΓ, ΓΟΔ.