47  

της   ομοιογένειας.   Αν   κανένα   σημείο   δεν   μπορεί   να   προστεθεί   τότε   σταματά   η  
επέκταση.  Η  επιλογή  λοιπόν  των  αρχικών  σημείων  είναι  καίριας  σημασίας  γιατί  

αν  κρατήσουμε  σταθερό  το  κριτήριο  της  ομοιογένειας  τότε  τα  αποτελέσματα  θα  
εξαρτηθούν  από  αυτά.    Για  τη  βελτιστοποίηση  του  αποτελέσματος  στα  τελικά  

στάδια   χρησιμοποιούμε   τη   μέθοδο   της   συνένωσης   των   περιοχών   ή   τον  
διαχωρισμό  τους  σε  μικρότερες.  
 

Με  τη  μέθοδο  αυτή  μπορούμε  να  κάνουμε  κατάτμηση  της  εικόνας  με  βάση  

το   χρώμα   γρήγορα   και   εξασφαλίζουμε   την   εξαγωγή   χωρικά   συνδεδεμένων  
περιοχών.  

 
Τεχνικές  ανίχνευσης  ακμών  -­‐  Edge  Detection  

 

Οι  τεχνικές  ανίχνευσης  ακμών  χρησιμοποιούνται  εκτενώς  στην  κατάτμηση  

εικόνων  στην  κλίμακα  του  γκρι  και  σκοπός  τους  είναι  η  ανίχνευση  σημείων  που  

παρουσιάζουν  απότομες  χρωματικές  μεταβολές.    
 

Ταξινομούνται   κυρίως   σε   δύο   κατηγορίες   την   παράλληλη   ανίχνευση  

ακμών  και  τη  σειριακή  ανίχνευση.  Στην  παράλληλη  τεχνική  ανίχνευσης  ακμών  η  
απόφαση   για   το   αν   ένα   σύνολο   σημείων   αντιπροσωπεύει   ή   όχι   μια   ακμή      δεν  

εξαρτάται   από   το   αν   άλλα   σύνολα   σημείων   βρίσκονται   σε   μια   άλλη   ακμή.   Με  
άλλα  λόγια,  ο  χειριστής  ανίχνευσης  ακμών  μπορεί  να  εφαρμοστεί  παράλληλα  σε  
όλη   την   εικόνα.   Στην   σειριακή   ανίχνευση   ακμών   το   αποτέλεσμα   ενός   σημείου  

εξαρτάται  από  τα  αποτελέσματα  των  σημείων  που  εξετάσαμε  πριν  από  αυτό  το  
σημείο.   Η   απόδοση   ενός   σειριακού   αλγορίθμου   ανίχνευσης   ακμών   εξαρτάται  

άμεσα   από   την   επιλογή   του   αρχικού   σημείου.   Να   σημειώσουμε   ότι   το   σημείο  
τερματισμού  του  αλγόριθμου  είναι  δύσκολο  να  προσδιοριστεί.  
 

Σε   μια   μονόχρωμη   εικόνα   οι   ακμές   καθορίζονται   ως   μια   ασυνέχεια   σε  

αποχρώσεις  του  γκρι.  Σε  μια  εικόνα  με  χρώμα  η  διαδικασία  εύρεσης  ακμών  είναι  
πολυπλοκότερη   και   αυτό   οφείλεται   στο   ότι   η   πληροφορία   της   εικόνας   είναι  

μεγαλύτερη  από  αυτήν  που  παίρνουμε  από  τις  μονόχρωμες.  
 

Οι   ακμές   σε   πολύχρωμες   εικόνες   καθορίζονται   από   μια   ασυνέχεια   στους  

τρισδιάστατους   χρωματικούς   χώρους.   Οι   τεχνικές   που   ακολουθούνται   είναι:   η  
επεξεργασία   και   στα   τρία   χρώματα   ταυτόχρονα   και   η   επεξεργασία   σε   κάθε  

χρώμα  χωριστά  όπου  τα  αποτελέσματα  συνδυάζονται  με  διάφορα  κριτήρια.  Με  
την  παρακολούθηση  των  χρωματικών  αλλαγών  στα  εικονοστοιχεία  βρίσκουμε  

την   κατεύθυνση   των   αλλαγών   αυτών   και   μπορούμε   έτσι   να   προβλέψουμε   τα  
όρια  των  ακμών.  
 

Στην   εικόνα   9   [6],   παρατηρούμε   το   αποτέλεσμα   της   χρήσης   τεχνικών  
ανίχνευσης  ακμών  με  βάση  το  χρώμα.