1.6 Τα λειτουργικά συστήματα νέας γενιάς 

[35] 

 

 

1.6.5 Apple iOS 

 
Οι  κινητές  πλατφόρμες  της  Apple  χρησιμοποιούν  το  λειτουργικό 

σύστημα  iOS  (γνωστό  και  ως  iPhone  OS)  [15].  Αρχικά  αναπτύχθηκε 
μόνο για το iPhone ενώ στην πορεία επεκτάθηκε ώστε να υποστηρίζει και 
άλλες φορητές συσκευές της Apple όπως τα iPod Touch, το iPad και το 
Apple  TV.  Αντίθετα  από  το  Windows  Phone  της  Microsoft  και  το 
Android  της  Google,  η  Apple  δε  δίνει  την  άδεια  εγκατάστασης  του 
λογισμικού iOS σε συσκευές που δεν είναι κατασκευής Apple. Ένα από 
τα  μεγάλα  πλεονεκτήματα  του  είναι  το  App  Store  το  οποίο  περιέχει 
περισσότερες από 900.000 εφαρμογές εκ των οποίων οι 375.000 περίπου 
είναι πλέον συμβατές με το iPad σύμφωνα με την τελευταία μέτρηση που 
έχει γίνει τον Αύγουστο του 2013. 

Το  περιβάλλον  χρήσης  του  βασίζεται  στην  άμεση  αλληλεπίδραση 

του χρήστη με την οθόνη αφής της συσκευής. Τα στοιχεία ελέγχου που 
απαρτίζουν  το  γραφικό  περιβάλλον  είναι  διακόπτες,  κουμπιά  και 
ολισθητές  (sliders).  Για  παράδειγμα  ο  χρήστης  μέσω  της  οθόνης  αφής 
πολλαπλών  σημείων  μπορεί  να  χρησιμοποιεί  διάφορες  κινήσεις  των 
δακτύλων  του  και  να  παίρνει  άμεσα  τα  αποτελέσματα  στην  οθόνη. 
Μπορεί  να  εστιάσει  σε  μία  σελίδα  κειμένου  μεγεθύνοντας  τη  με  το 
άνοιγμα των δυο δακτύλων του ή μπορεί να αλλάζει φωτογραφίες με μία 
απλή  κίνηση  του  δακτύλου  του  από  δεξιά  προς  τα  αριστερά.  Αυτός  ο 
απλός  τρόπος  χρήσης  έκανε  το  λειτουργικό  σύστημα  να  ξεχωρίζει  σε 
σχέση με τον ανταγωνισμό, ειδικά την περίοδο που παρουσιάστηκε στις 
αρχές του 2007. Είναι βασισμένο στο λειτουργικό σύστημα Mac OS X το 
οποίο  βασίζεται  στο  UNIX.  Για  την  εγκατάσταση  του  το  λειτουργικό 
σύστημα δεσμεύει περίπου 500 ΜΒ μνήμης από τον αποθηκευτικό χώρο 
της συσκευής. 

Για  την  ανάπτυξη  εφαρμογών  στο  περιβάλλον  iOS  χρησιμοποιείται 

το  λογισμικό  ανάπτυξης  εφαρμογών  iOS  SDK,  το  οποίο  αναπτύχθηκε 
από την Apple και δόθηκε στους προγραμματιστές τον Φεβρουάριο του 
2008.  Οι  προγραμματιστές  έχουν  την  δυνατότητα  να  δημιουργήσουν 
εφαρμογές  και  να  τις  δοκιμάσουν  σε  ένα  εξομοιωτή  που  ονομάζεται 
iPhone  Simulator.  Για την εγκατάσταση μίας  εφαρμογής σε  πραγματική 
συσκευή  καθώς  και  για  την  πώληση  της  μέσω  του  App  Store,  κάθε 
προγραμματιστής θα πρέπει να είναι εγγεγραμμένος στο πρόγραμμα των