Κεφάλαιο 3 - Ανάπτυξη και Υλοποίηση της Εφαρμογής 
 

 

 

29 

 

 

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, διαχωρίσαμε την βάση δεδομένων μας σε εφτά πίνακες. 

Ο κάθε πίνακας έχει μία ξεχωριστή κατηγορία αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν διακριτοί σύνδεσμοι 

μεταξύ τους. Γενικά, υπάρχει ένα μοτίβο στον τρόπου που χρησιμοποιούμε τους πίνακες της 
βάσης δεδομένων μας. Ο κάθε πίνακας περιέχει ένα γνώρισμα ταυτοποίησης που ονομάζουμε 
“id”. Το γνώρισμα αυτό λειτουργεί ως πρωτεύον κλειδί και παίρνει τιμές με αυτόματη αύξηση 
σε κάθε καταχώριση. Εάν υπάρχει σύνδεσμος με άλλον πίνακα, χρησιμοποιούμε ένα γνώρισμα 
που αντιστοιχεί στο “id” του άλλου πίνακα. Η λογική που ακολουθούμε είναι αυτή του ξένου 
κλειδιού.  Μία  εφαρμογή  που  βρίσκεται  σε  πολλές  βάσεις  δεδομένων  για  την  δημιουργία 
συνδέσμων μεταξύ πινάκων. Παρόλα αυτά, δεν χρησιμοποιούμε ξένα κλειδιά στην ίδια την 
βάση  καθώς  κάτι  τέτοιο  θέτει  περιορισμούς  στο  είδος  της  μηχανής  βάσης  δεδομένων  που 
μπορεί να χρησιμοποιήσει η εφαρμογή μας. Η επιρροή αυτής της απόφασης είναι η  ανάγκη 
για έλεγχο κατά την κατάργηση εγγραφών για εξαρτώμενες εγγραφές σε άλλους πίνακες αλλά 
και  η  απεξάρτηση  της  βάσης  δεδομένων  μας  από  συγκεκριμένες  τεχνολογίες.  Καθώς 
χρησιμοποιούμε μία σωστή σχεδίαση βάσης δεδομένων, ο έλεγχος κατάργησης εξαρτώμενων 
τιμών  απλοποιείται  σημαντικά  ενώ  λόγο  της  φύσης  της  εφαρμογής  έχουμε  πολύ  μικρό 
αναμενόμενο πλήθος τέτοιων ερωτημάτων. Αντίθετα, η ικανότητα μεταφοράς της εφαρμογής 
σε πλήθος εξυπηρετητών με υποστήριξη διαφορετικών τεχνολογιών επιτρέπει σε μεγαλύτερο 
πλήθος ενδιαφερόμενων την δοκιμή και πιθανώς υποστήριξη και μελλοντική επέκταση της. 
Έτσι γίνεται φανερό ότι τα πλεονεκτήματα που μας επιφέρει αυτή η επιλογή υπερτερούν των 
μειονεκτημάτων. 

 

Οι  πίνακες  που  χρησιμοποιήσαμε  φαίνονται  στην  Εικόνα  2  όπως  και  μεταξύ  τους 

διασυνδέσεις. Φαίνεται όπως εξηγήσαμε παραπάνω το “id” ως PK (πρωτεύον κλειδί) και ως 

FK (ξένο κλειδί) τα γνωρίσματα διασύνδεσης. Οι βασικές κατηγορίες που αντιπροσωπεύουν 
οι πίνακες είναι οι χρήστες του συστήματος, τα έργα ή προγράμματα, οι χρήστες με δικαιώματα 
επεξεργασίας  κάθε  έργου,  τα  αρχεία  κάθε  έργου,  τα  αρχεία  επισκεπτών,  οι  βιβλιοθήκες  ή 
εξαρτήματα  και  τέλος  τα  αρχεία  ενημέρωσης  βιβλιοθηκών  ή  εξαρτημάτων.  Παρακάτω  θα 
εξηγήσουμε  αναλυτικά  τον  εσωτερικό  σχεδιασμό  κάθε  πίνακα  καθώς  και  τον  τρόπο  που 
χρησιμοποιείται από την εφαρμογή μας.