31
Εικόνα 2.7: Τα στάδια της ανίχνευσης ακμών Canny [
].
Στην Εικόνα 2.8 εξετάζεται ο μηχανισμός της καταστολής μη-μεγίστων. Το σημείο Β
πάνω στη διεύθυνση της κλίσης και είναι υπό εξέταση για το αν αποτελεί ακμή. Τα γειτονικά
σημεία Α και Γ βρίσκονται στην ίδια διεύθυνση κλίσης και συγκρίνονται με το Β για να
κριθεί αν αποτελεί τοπικό μέγιστο. Αν αυτό ισχύει, διατηρείται για το επόμενο στάδιο
ειδάλλως καταστέλλεται με την ανάθεση μηδενικής έντασης.
Εικόνα 2.8: Υπολογισμός μέγιστου μεταξύ γειτονικών εικονοστοιχείων για καταστολή μη-μέγιστων.
Τελευταίο στάδιο, το οποίο αποφασίζει την τελική έξοδο, είναι η κατωφλίωση με
υστέρηση (hysteresis thresholding) των τοπικών μεγίστων που εντόπισε το προηγούμενο
βήμα [42]. Για αυτό το βήμα, ανατίθεται κατώτατο και ανώτατο όριο κατωφλίωσης. Όσες
ακμές έχουν διεύθυνση κλίσης μεγαλύτερη από το ανώτατο όριο είναι σίγουρα ακμές ενώ
όσες είναι μικρότερες από το κατώτατο αφαιρούνται από το σύνολο των ακμών. Όσες είναι
εντός των ορίων, θεωρούνται ακμές μόνο αν κάποιο γειτονικό τους εικονοστοιχείο είναι
σίγουρη ακμή αλλιώς απορρίπτονται. Έτσι, απομένουν μόνο οι ισχυρές ακμές και μειώνεται ο
θόρυβος στη δυαδική φωτογραφία που εξάγεται [Εικόνα 2.7h].