36 

 

2.5.1 Αρχιτεκτονική P2P    

 

Η  αρχιτεκτονική  P2P (peer-to-peer)  χρησιμοποιείται  για επικοινωνία  μεταξύ 

δύο  προγραμμάτων  περιήγησης  και  προϋποθέτει  άμεση  ανταλλαγή  περιεχομένου 

πολυμέσων. 

 

Το κύριο  πλεονέκτημα αυτής της αρχιτεκτονικής  είναι η απλότητα υλοποίησης 

και  το  χαμηλό  κόστος  λειτουργίας  της  εφαρμογής,  καθώς  απαιτείται  πολύ  μικρή 

υποδομή backend. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι υπάρχει εγγυημένη ασφάλεια από 

άκρο  σε  άκρο  μεταξύ  των  συμμετεχόντων,  επειδή  τα  τελικά  σημεία  (endpoints) 

μπορούν να βασίζονται στην ασφάλεια του επιπέδου μεταφοράς και δεν χρειάζεται να 

κρυπτογραφούν  τα μέσα, καθώς δεν υπάρχουν ενδιάμεσοι στη διαδρομή του δικτύου. 

 

Τα προβλήματα με την peer-to-peer επικοινωνία  για WebRTC ξεκινούν  με τις 

τηλεδιασκέψεις  που  έχουν  πολλαπλούς  χρήστες.  Σε  μια  τηλεδιάσκεψη  με  πολλούς 

συμμετέχοντες,  κάθε συμμετέχων πρέπει να στείλει το περιεχόμενο πολυμέσων του σε 

όλους  τους  άλλους  συμμετέχοντες.  Εάν υποθέσουμε  ότι  υπάρχουν  Ν συμμετέχοντες 

στην τηλεδιάσκεψη,  η ίδια ροή μέσων πρέπει να σταλεί Ν-1 φορές μέσω ανερχόμενης 

ζεύξης (uplink)  στους  συμμετέχοντες  Ν-1. Αυτό απαιτεί ένα σημαντικό εύρος  ζώνης 

(bandwidth)  από  τους  συμμετέχοντες,  καθώς  και  υπολογιστικό  κόστος  για  κάθε 

συσκευή,  καθώς πρέπει να κωδικοποιεί  την ίδια ροή πολλές φορές. 

 

Συμπερασματικά,  η peer-to-peer επικοινωνία  λειτουργεί  καλά,  εάν ο αριθμός 

των συμμετεχόντων  στην τηλεδιάσκεψη είναι αρκετά χαμηλός, κάτι το οποίο σημαίνει 

ότι στην παρούσα διπλωματική  εργασία  πρακτικά δεν μας βοηθάει αυτή η  WebRTC 

αρχιτεκτονική  για την υλοποίηση της, καθώς ο ιστόχωρος  μας θέλουμε  να εξυπηρετεί 

μεγάλο πλήθος συμμετεχόντων. 

 

2.5.2 Αρχιτεκτονική MCU 

Οι μονάδες διασκέψεων  πολλαπλών σημείων (Multipoint  Conferencing  Units - 

MCU)  έχουν  χρησιμοποιηθεί  επιτυχώς  για  πολλά  χρόνια  με  παλαιά  συστήματα 

διάσκεψης. Η αρχιτεκτονική  MCU υποθέτει ότι κάθε συμμετέχων στην τηλεδιάσκεψη 

στέλνει την ροή του στο MCU. Το MCU αποκωδικοποιεί  κάθε λαμβανόμενη ροή, την 

επαναπροσδιορίζει,  συνθέτει  μια  νέα  ροή  από  όλες  τις  λαμβανόμενες  ροές,  την 

κωδικοποιεί  και στέλνει μια μοναδική ροή σε όλους  τους άλλους συμμετέχοντες.