23 

 



 

Έλεγχος των κινήσεων του περιθάλποντος ή άλλων προσώπων 



 

Νυχτερινές έξοδοι 



 

Άσκοποι περίπατοι 



 

Υπερβολική δραστηριότητα 



 

Απόπειρες εγκατάλειψης του σπιτιού κλπ. 

2.  Αναστάτωση – ανησυχία 

Μπορεί να εκδηλωθεί: 



 

Με  σωματικές  μη  επιθετικές  συμπεριφορές  όπως:  γενικευμένη  ανησυχία, 

βηματισμοί,  κρύψιμο  πραγμάτων,  αποτυχημένες  προσπάθειες  ντυσίματος, 

γδυσίματος κλπ. 



 

Με  σωματικές  επιθετικές  συμπεριφορές  όπως:  χτυπήματα,  γρατσουνίσματα, 

σπρωξίματα, δαγκώματα κλπ. 



 

Με  φωνητικές  μη  επιθετικές  συμπεριφορές  όπως:  αρνητισμός,  εκκλήσεις 

προσοχής, φωνητικές διαταγές, κλαψουρίσματα κλπ. 



 

Με  φωνητικές  επιθετικές  συμπεριφορές  όπως:  κραυγές,  βρισιές,  εκρήξεις 

θυμού κλπ. 

3.  Καταστροφικές αντιδράσεις 

Προσδιορίζονται με έναν ή περισσότερους από τους πιο κάτω τρόπους: 



 

Φωνητική επιθετικότητα 



 

Απειλές σωματικής επιθετικότητας 



 

Σωματική επιθετικότητα (χτυπήματα, λακτίσματα κλπ) 

4.  Παράπονα 

Οι  ασθενείς  με  κάποια  μορφή  άνοιας  μπορεί  να  παραπονούνται  συνεχώς  ή  να 

κατηγορούν τους άλλους. Συνηθισμένες κατηγορίες μπορεί να είναι: 



 

«κλέβεις τα πράγματά μου» 



 

«είσαι κακός μαζί μου» κλπ. 

5.  Άρση των αναστολών 

Σε αυτήν την περίπτωση οι ασθενείς γίνονται συναισθηματικά ασταθείς, έχουν μικρή 

επίγνωση  και  κρίση,  μπορεί  να  κλαίνε  ή  να  βρίσκονται  σε  ευφορία,  εκδηλώνουν  φυσική